اخیراً تقاضا برای قالین افغانی افزایش یافته است، اگرچه بسیاری از تولیدکنندگان روفرشی افغانی محصولات خود را تحت نام کشور دیگری به بازار عرضه می کنند.
این روفرشی ترک کشدار 12متری در افغانستان و همچنین توسط پناهندگان افغان ساکن پاکستان و ایران ساخته می شود. از قالی‌های معروف افغانستان می‌توان به شیندند یا ادرسکن (نام روستاهای محلی افغانستان) که در منطقه هرات در غرب افغانستان بافته می‌شود، اشاره کرد.
قالی‌های افغانی معمولاً به قالی‌های افغانی معروف هستند. قالین های افغانی یک طرح دستباف منحصر به فرد و شناخته شده است که از افغانستان سرچشمه می گیرد.
آنها اغلب جزئیات پیچیده ای را به نمایش می گذارند و عمدتاً از طرح های سنتی قبیله ای استفاده می کنند که از ترکمن ها، قزاق ها، بلوچ ها و ازبک ها سرچشمه می گیرد.
قالی‌های دستباف در طرح‌ها و رنگ‌های بسیاری وجود دارند، با این حال، سنتی‌ترین و رایج‌ترین نمونه روفرشی ترک کشدار 12متری افغانستان، پای فیل هشت‌ضلعی (بخارا) است.
روفرشی ترک کشدار 12متری هایی با این چاپ معمولاً قرمز رنگ هستند. بسیاری از رنگ ها، مانند رنگ های گیاهی ، برای ایجاد رنگ غنی استفاده می شوند.
قطعات قالی های مختلفی در ارمنستان حفاری شده است که قدمت آن به قرن هفتم قبل از میلاد یا قبل از آن بازمی گردد.
قدیمی‌ترین، تک روفرشی ترک کشدار 12متری گره‌دار موجود، روفرشی ترک کشدار 12متری پازیریک است که از یک مقبره یخ‌زده در سیبری، متعلق به قرن پنجم تا سوم پیش از میلاد استخراج شده و اکنون در موزه ارمیتاژ در سنت پترزبورگ قرار دارد.
این روفرشی ترک کشدار 12متری پرزدار مربعی، تقریباً کاملاً سالم و دست نخورده، از نظر بسیاری از کارشناسان منشأ قفقازی و به‌ویژه ارمنی است. اولریش شورمان، مرجع برجسته روفرشی ترک کشدار 12متری‌های باستانی، در مورد آن می‌گوید: «با توجه به تمام شواهد موجود متقاعد شده‌ام که روفرشی ترک کشدار 12متری پازیریک یکی از لوازم جانبی مراسم خاکسپاری و به احتمال زیاد شاهکاری از هنر ارمنی بوده است».
