زیره عمده سبز گیاهی معطر است که از دانه های خشک گیاه Cuminum cyminum L. (خانواده Apiaceae) تهیه می شود. به عنوان یک ماده آشپزی، این ماده تشکیل دهنده اصلی پودر کاری است و به عنوان ادویه، محبوبیت آن پس از فلفل در رتبه دوم قرار دارد.
کاربردهای درمانی زیره در طب سنتی به هزاران سال قبل برمی گردد و شامل درمان ناراحتی های گوارشی، اسهال و یرقان و همچنین برای فشار خون بالا، صرع، تب، بیماری های دوران کودکی و اختلالات زنان و تنفسی می شود.
این مرور داستانی آزمایش‌های انسانی اخیر را خلاصه می‌کند که کارایی آن را در تسکین علائم مرتبط با دیابت و بیماری‌های قلبی عروقی ارزیابی می‌کند و پیشنهادهایی را برای مطالعات آینده در نظر می‌گیرد.
ادویه زیره از دانه های خشک شده گیاه Cuminum cyminum L. (خانواده Apiaceae) تهیه می شود. زیره سبز، کومینو، کومل، یا در جنوب آسیا به عنوان zeera نیز نامیده می شود، نباید آن را با زیره شیرین ( Pimpinella anisum یا انیسون)، زیره وحشی ( Bunium persicum ) و زیره سیاه ( Nigella sativa ) اشتباه گرفت.
این گیاه معطر بومی شرق مدیترانه و آسیای جنوبی است، اما اکنون به طور گسترده در جاهای دیگر مانند شمال آفریقا و شرق آسیا کشت می شود.
به عنوان یک ادویه، محبوبیت آن پس از فلفل در رده دوم قرار دارد و به عنوان یک ماده آشپزی، یکی از اجزای اصلی پودر کاری است. پودر دانه زیره به مخلوط ادویه های آسیای جنوبی کمک می کند، مانند 1 ادویه از 10 ادویه در گارام ماسالا، و دانه های کامل آن در پانچ فورون، ترکیبی از 6 دانه ادویه گنجانده شده است.
به طور کلی، زیره، خورش، سوپ، غذاهای گوشت بره و مرغ، سوسیس، نان، پنیر، ترشی و نوشیدنی های الکلی را طعم می دهد. به طور خاص، می توان آن را به عنوان یک ماده در انواع غذاهای منطقه ای مانند فلافل نخود در خاورمیانه، خوراک گل کلم و سیب زمینی تند، آلو گوبی، در هند، سالاد هویج مراکشی، pollo a la brasa در پرو، ropa vieja یافت. و لوبیا سیاه و برنج، به نام چند. بسته به دستور غذا، زیره اغلب در مقادیری از 1.4 تا 5.7 گرم اضافه می شود. همچنین، روغن آن به عنوان عطر در کرم ها، لوسیون ها و عطرها استفاده می شود.
